Słownik pojęć ortodontycznych
Aparat ortodontyczny – (z grec. orthos-prosty i odous-ząb). Aparat jest narzędziem służącym do przywracania prawidłowego zgryzu u ludzi.
Aparat wyjmowany – to narzędzie służące do przywracania prawidłowego zgryz zalecane dla dzieci między szóstym a dwunastym rokiem życia, jeszcze przed wymianą zębów mlecznych na zęby stałe. Aparat wyjmowany zbudowany jest z masy akrylowej elementów wykonanych z drutu i w razie potrzeby śruby ortodontycznej. Może być jedno lub obuszczękowy.
Aparat stały – to narzędzie do przywracania prawidłowego zgryzu zalecane dla młodzieży i dorosłych, osób które posiadają stałe uzębienie. Pozwala on na korygowanie wad znacznie poważniejszych niż aparat wyjmowany. Aparat stały to zamki, pierścienie i sprężysty drut.
Ortodoncja – jest to dział stomatologii, który zajmuje się rozpoznawaniem i leczeniem wad zgryzu
Przodozgryz – jest to wada zgryzu, która polega na wysunięciu do przodu dolnego łuku zębowego względem łuku górnego.
Retencja – część leczenia ortodontycznego służąca utrwaleniu uzyskanego efektu korekcji.
Szczęka – (łac. maxilla) to kość parzysta, która stanowi część czaszki twarzowej. Szczęka jest kością parzystą, co oznacza, że w czaszce są dwie szczęki: lewa i prawa, które są lustrzanym odbiciem. Kość szczękowa składa się z dwóch części: pionowej i poziomej.
Szkliwo – najtwardsza tkanka w organizmie człowieka, pokrywa koronę zębów.
Tyłozgryz – jest to wada zgryzu, która polega na cofnięciu dolnego łuku zębowego względem łuku górnego.
Zdjęcie cefalometryczne – to zdjęcie RTG tworzoczaski
Zdjęcie pantomograficzne – to zdjęcie warstwowe RTG, na którym widoczne są wszystkie zęby.
Zęby mleczne – zęby, które u człowieka rosną od szóstego do trzydziestego miesiąca życia. Jest ich dwadzieścia: osiem siekaczy, cztery kły, osiem trzonowców). Zęby mleczne wypadają między szóstym, a trzynastym rokiem życia. Czasem zostają na całe życie.
Zęby stałe – zęby, które człowiekowi rosną od szóstego do trzynastego roku życia. Jest ich trzydzieści dwa.
Zgryz – to stosunek łuków zębowych szczęki i żuchwy. Zgryz prawidłowy cechuje:
- zachowanie linii symetrii między siekaczami,
- zachodzenie siekaczy górnych na dolne w 1/3 wysokości,
- w odcinkach bocznych ząb górny kontaktuje z dwoma zębami dolnymi.
Żuchwa – (łac. mandibula), ruchoma część narządu żucia (popularnie zwana dolną szczęką). Jest kością, w której znajdują się zęby dolne, i która kształtuje rysy człowieka w dolnej części twarzy.